Relaksacja - Rozwój wewnętrzny - Psychoterapia

Mazi

Mogłoby się wydawać, iż problem jest abstrakcyjny. Osoba, która pracuje zawodowo, a po pracy spędza czas z rodziną z reguły nie ma czasu dla siebie, a tym bardziej - czasu na nudę. Podobnie kobieta, zajmująca się prowadzeniem domu oraz czwórką dzieci nie ma szansy się nudzić. Okazuje się jednak, że problem nudy może dopaść każdego - nawet najbardziej zabieganego człowieka. Nuda pojawia się przy okazji wykonywania czynności rutynowych - tzn. takich, które powtarzamy wielokrotnie i bez zmian. Przykładem takich rutynowych czynności jest zmywanie naczyń, jazda tramwajem, stanie w kolejce w sklepie, itp.

Nuda jest destruktywna. Najbardziej wyrazistym przykładem może być żona pana Adama. Pan Adam ma własną firmę i dużo zarabia. W związku z tym niepracująca pani Bożena nie ma praktycznie żadnych obowiązków domowych. Ma panią do sprzątania i gotowania oraz opiekunkę, zaprowadzającą dzieci do szkoły. Jednocześnie jest najnieszczęśliwszą osobą na świecie. Codziennie ma migrenę, a irytują ją nawet drobne niedogodności, jak np. niewłaściwa konsystencja pudru. Problemem pani Bożeny jest fakt, że nie ma nic do robienia. Nuda jest równie stresująca jak nadmiar zajęć. Jeden z najnieprzyjemniejszych eksperymentów psychologicznych to badanie wpływu tzw. deprywacji sensorycznej na psychikę. Eksperyment wydaje się banalny - człowiek zostaje zamknięty w pozbawionym kolorów, pustym, dźwiękoszczelnym pomieszczeniu. Okazuje się, że mało kto jest w stanie wytrzymać więcej niż godzinę lub dwie. Brak nowych bodźców jest równie stresujący co nadmiar spraw. Dlatego wiele osób irytuje konieczność codziennego wykonywania wciąż tych samych działań. Jak więc możemy z tym walczyć?